Syl Decheva was als verpleegkundige op zoek naar een baan waarbij ze niet de hele tijd dat haastgevoel had als het om cliënten ging. Een vacature van Lang Leve Thuis met als strekking ‘meer tijd voor cliënten en meer welzijn’ sprak haar dan ook meteen aan. Ze solliciteerde en werd dankzij haar kwalificaties aangenomen als cliëntcoach. Hieronder vertelt zij over haar ervaringen.
“Dat is eigenlijk te veel om op te noemen. In eerste instantie ben ik als cliëntcoach verantwoordelijk voor mijn cliënten en voor mijn team van cliëntondersteuners. Dus ik houd in gaten hoe de zorg voor mijn cliënten verloopt en stuur bij als dat nodig is. En ik kijk hoe mijn team zich voelt, waar ze tegenaan lopen en hoe ik ze kan ondersteunen.
We beginnen in de ochtend altijd met de zorgroute waarbij we de cliënten helpen met wassen, aankleden, steunkousen aandoen, katheter aanbrengen en dat soort zaken. Daarna eten en medicijnen geven. Dus eigenlijk dingen die de thuiszorg ook doet. Maar, en dat is het grote pluspunt van Lang Leve Thuis, het hoeft niet allemaal vlug, vlug, vlug. Ik heb de tijd voor een praatje, kan rustig een ontbijtje maken en daarna bijvoorbeeld boodschappen doen met de cliënt. Ook begeleid ik hen als ze naar het ziekenhuis of de tandarts moeten en we doen leuke uitstapjes met ze.
Naast verzorgende taken, maak ik samen met de cliëntregisseur ook zorgplannen en houd ze up-to-date. Is er een nieuwe cliëntopname, dan ga ik samen met de regisseur naar gesprekken met de cliënt en mantelzorgers. Ik heb dan ook contact met artsen en de apotheker. Andere dingen die ik doe: administratie en bestellingen, elke maandag een multidisciplinair overleg (MDO) en maandelijks vergader ik met alle andere cliëntcoaches. Ik onderhoud contact met de familie en andere mantelzorgers en plan gesprekken en huisbezoeken in. Tot slot draai ik ook bereikbaarheidsdiensten. Op afroep sta ik dan klaar voor het geval iemand hulp nodig in de wijk. Samenwerking is bij dit alles zeer belangrijk. Ongeacht welke functie je hebt, wij als Lang Leve Thuis-team doen alles samen.
Als cliëntcoach is geen dag hetzelfde en je maakt leuke en soms ook emotionele dingen mee. Zo gingen een collega en ik een dagje op pad met een bejaard stel die 50 jaar geleden hun kindje hadden verloren. Eerst gingen we naar de begraafplaats aan de andere kant van de stad. Meneer werd emotioneel en bleef met mij in de auto, terwijl mevrouw met mijn collega het graf bezocht. Meneer was zeer dankbaar dat ik bij hem was gebleven. Daarna werd het een gezellige dag met eten, winkelen en veel lachen. Op een gegeven moment hadden ze zin in een ijsje en brachten we hen naar een leuk tentje. Toen we daar aankwamen, werden ze plotseling allebei stil en keken elkaar aan. Ik zei: “wat is er aan de hand, zijn jullie moe?” Toen vertelden ze dat dit de plek was waar ze vroeger altijd kwamen als ze het graf bezocht hadden en waar ze al in geen jaren waren geweest. Zonder dat ik het wist had ik hen naar die plek gebracht. Ik kreeg kippenvel en zei: “Jullie kind heeft mij vandaag gegidst.”
Het mooie aan HWW zorg en Lang Leve Thuis is dat je continu cursussen krijgt aangeboden om jezelf verder te ontwikkelen. Dat vind ik fijn, want ik word graag uitgedaagd. Zo heb ik onder andere een Green Belt-opleiding gedaan. Dat ligt in het verlengde van wat ik graag doe: onderzoeken doen, verbeterplannen voor mijn team ontwikkelen en kijken hoe we binnen Lang Leve Thuis meer kunnen doen met minder middelen.
Ik heb het erg naar mijn zin bij Lang Leve Thuis en dat komt vooral ook door de blijheid en dankbaarheid van je cliënten. Als je weggaat en je krijgt een kus en een knuffel, dan denk ik: hier doe ik het voor. We brengen positiviteit en gezelligheid naar onze cliënten en daar bloeien ze van op. In het begin zeggen ze vaak: ga maar weg, je hoeft niets te doen. Na 4 weken zeggen ze: blijf nog even koffiedrinken. Soms heb ik zelf ook een moeilijke dag, maar als ik dan zie hoe blij iemand is met mij, dan is mijn dag ook weer goed. Het is wederzijds.”
