Ravina Poeran werkte vijf jaar als huishoudelijke hulp in de zorg. Inmiddels is ze al bijna een jaar cliëntondersteuner bij Lang Leve Thuis. We spraken haar over haar overstap en ervaringen bij Lang Leve Thuis.
Hoe kwam je bij Lang Leve Thuis terecht?
Ik werkte als huishoudelijke hulp in de zorg, maar wilde méér kunnen betekenen voor mijn cliënten. Zonder zorgdiploma wist ik niet goed hoe ik dat moest aanpakken. Tot ik een collega in de lift sprak over Lang Leve Thuis. Zij vertelde dat ze daar een nieuwe functie hadden die mij wel zou aanspreken. Ik heb toen de website van HWW zorg bekeken en dacht meteen: dit past heel goed bij mij, omdat het een combinatie is van helpen en verzorgen! Ik solliciteerde en werd aangenomen.
Je begon zonder ervaring. Hoe was dat?
Heel spannend. Ik had nog nooit iemand geholpen met wassen en aankleden. Gelukkig krijg je daar een cursus voor. De eerste keer iemand wassen vond ik echt wel even wennen, want je ziet toch iemand helemaal naakt. Maar ik merkte al snel hoe cliënten er van opknapten. Ze vinden het fijn om weer schoon en netjes te zijn. Dat maakt het dankbaar werk.
Ook medicijnen aanreiken was nieuw voor mij. We werken nu met Medido, een automatische medicijndispenser. Maar in het begin kregen we uitleg via beeldzorg. Ik zag dan op een tablet de beeldzorgmedewerker en hij controleert dan samen met jou de datum en de tijd, en of de medicijnen kloppen. Vervolgens kon ik ze geven. De cliënt neemt de medicijnen dan in voor het scherm, zodat de beeldzorgmedewerker kan zien dat het daadwerkelijk wordt ingenomen.
Hoe staat het met de begeleiding en opleiding?
De ondersteuning is heel goed, maar het hangt ook een beetje van jezelf af. Als je wat onzeker bent, krijg je meer begeleiding. Maar als je zelf initiatieven durft te nemen, krijg je ook de ruimte. Lang Leve Thuis is een totaalpakket van vaardigheden. Al doende krijg je het allemaal in de vingers.
Als je geen zorgachtergrond hebt zoals ik, ga je een opleiding op niveau1 doen. Dat is tegelijkertijd werken en leren. Je krijgt dan eens per twee weken vier uur les. Dat was goed te doen. Ik vond het leuk en interessant. Als je gemotiveerd bent en het zit in je, dan kun je het makkelijk afronden. Mij is het in ieder geval gelukt en ik ga nu niveau 2 doen. Ik vind alles leuk in de zorg en pak alle kansen aan om door te groeien.
Vertel eens wat over je dagelijkse ervaringen?
Er komt best veel kijken bij dit werk. Het is niet alleen maar leuke dingen doen met oudere mensen, het is ook een stukje huishouding en vooral een stukje zorg: goed opletten wat mensen nodig hebben en hoe je omgaat met cliënten die ver in hun dementie zijn of juist beginnend dementerend zijn. Elke dag is anders. Het is belangrijk dat je goed communiceert met je cliëntcoach en cliëntregisseur en ook de mantelzorgers erbij betrekt. Als je dat goed doet, verloopt je dag eigenlijk best soepel.
Wat vind je leuk aan je werk?
Het leuke is dat je afwisselend werk doet voor verschillende cliënten en je ook echt de tijd hebt om aandacht aan ze te geven. Je komt eigenlijk binnen in de levens van mensen. Je leert hen kennen en zij jou. Je hebt leuke momenten samen waarop je kunt lachen, maar ook momenten waarop je samen moet huilen, omdat een cliënt een overleden partner of de kinderen mist. Het is fijn om te merken dat jouw aanwezigheid verschil maakt. Een mantelzorger zei eens: “Mijn moeder fleurt helemaal op als jij bent geweest.” Dat raakt me. Je geeft liefde en je krijgt het terug.
Heb je nog een bijzondere anekdote voor ons?
Ik heb een cliënt en zij is best ver in haar dementie. Omdat ze mijn naam moeilijk kon onthouden, zei ik dat ze me een bijnaampje mocht geven. Nu noemt ze me “Konijntje” en ik noem haar “Poes”. Laatst was ik tien dagen met verlof geweest, en zodra ik terugkwam zei ze meteen: “Hé, Konijntje!” Dat ontroerde me. Ondanks haar ziekte herkende ze me én wist ze mijn bijnaam nog.
Werken met mensen met dementie is heel bijzonder. Soms doe ik spelletjes met ze om het geheugen een beetje te prikkelen. Ik noem dan een woord en moeten zij met de laatste letter van dat woord een nieuw woord maken. Ze vinden dat leuk om te doen. Soms gaat het goed, en soms zijn ze wel een minuut aan het prakkiseren om met een nieuw woord te komen. Of ze komen met een vies woord. Daar moeten we dan weer hard om lachen.
Zou je dit werk aanraden aan anderen?
Zeker! Ik heb al twee mensen aangedragen. Als je van mensen houdt en graag voor ze zorgt, dan is dit werk echt iets voor jou. Je hebt de ruimte om zelf je dag in te delen en om aandacht te geven. En wil je doorgroeien in de zorg, dan krijg je daar alle kansen voor. Het mooiste is: je betekent écht iets voor een ander. Dat geeft ontzettend veel voldoening.
