Zorgen voor een ander past bij mij. Nadat ik een tijdje met een ergotherapeut had meegelopen, wist ik het zeker. Dit wil ik gaan doen! Naar het verhaal van mensen luisteren en hen op creatieve wijze helpen zo zelfstandig mogelijk te blijven: ik vind het een prachtig doel om me voor in te zetten. Na mijn afstuderen als ergotherapeut vond ik in 2009 een baan in verpleeghuis De Eshoeve van HWW zorg. Daar zet ik me in voor dementerende bewoners en voor mensen met een lichamelijke beperking die zelfstandig wonen binnen De Eshoeve Residentie. Ik ondersteun ouderen die revalideren in het verpleeghuis en bezoek ook mensen thuis. Geen dag is hetzelfde. Dat maakt deze baan zo mooi.
De mogelijkheden en wensen van de klant staan centraal in mijn werk. Een bewoonster wilde heel graag zelfstandig naar de uitgang van De Eshoeve rijden: naar de zon rijden noemde ze dat. Ik heb een elektrische rolstoel voor haar geregeld, die we samen met een adviseur helemaal op maat hebben gemaakt. We hebben gekeken welk kussen het lekkerste zit en waar de bediening het beste kan worden geplaatst. Ik heb ook uitleg gegeven hoe de rolstoel werkt en met haar geoefend op het traject van appartement naar uitgang. Ze was zó blij toen ze uiteindelijk zelfstandig op pad kon. Mensen handvatten geven waardoor ze iets kunnen wat eerst niet lukte, daar haal ik veel voldoening uit.
Mensen blijven steeds langer thuis wonen en daarom ga ik vaker op huisbezoek. Achter iedere voordeur zit een verhaal. Ik kom bij mondige en minder mondige mensen. Bij mensen met relatief lichte of juist complexe klachten. Soms beperkt mijn taak zich tot advies bij het plaatsen van een paar beugels, zodat mensen zelf kunnen douchen en naar het toilet kunnen gaan. Of ik help met een aanvraag bij gemeente of zorgverzekeraar. Maar ik kom ook bij ouderen die dementerend zijn. Dan regel ik bijvoorbeeld een speciaal kussen om comfortabel te kunnen liggen en geef de wijkzorgmedewerker tips over het wassen van de cliënt. Advies aan mantelzorgers hoort er ook bij. Je moet van veel markten thuis zijn.
Als ergotherapeut probeer ik creatief op elke situatie in te spelen. Een mevrouw kon nog maar één arm gebruiken, maar wilde per se zelf blijven koken. We hebben samen bekeken en geoefend hoe ze met één hand verpakkingen kon openmaken, aardappels kon afgieten, enzovoort. Gelukkig zijn er veel hulpmiddelen waarop ik een beroep kan doen. Zo is er speciaal bestek waarmee mensen die een hersenbloeding hebben gehad of eenhandig zijn toch prima kunnen eten. Ik kan bovendien altijd terugvallen op mijn collega-ergotherapeuten binnen HWW zorg voor feedback. Maar ook met fysiotherapeuten, artsen, verpleegkundigen en de wijkzorg overleg ik regelmatig. Ik werk zelfstandig, maar niet alleen.
