‘Toen ik in 2002 terugkwam na een jaartje backpacken, stond ik voor een keuze: weer aan de slag in de horeca of iets anders gaan doen. Het werd het laatste. Ik begon als huishoudelijke hulp bij Thuiszorg Den Haag, voorganger van HWW zorg. In de loop van de tijd kreeg ik er steeds meer verzorgings- en begeleidingstaken bij. Vooral dat laatste vond ik erg leuk. Ik ging daarom naast mijn werk de hbo-opleiding Sociaal Pedagogische Hulpverlening volgen en werd thuisbegeleider. Ik help mensen met uiteenlopende problemen al acht jaar om weer grip te krijgen op hun leven. Mensen iets leren, hen blijer maken: als ik me daar een aantal uren per dag mee bezig mag houden, ben ik een tevreden man.’
‘Ik bezoek dagelijks met de fiets vier klanten in Loosduinen en Segbroek. De onderlinge verschillen zijn groot. Mijn jongste cliënt is 22, de oudste 86 jaar. De één verzamelt dwangmatig spullen, een ander is depressief of kampt met dementie. De eerste keren dat ik bij een klant kom, breng ik problemen in kaart en bouw een vertrouwensband op. Vervolgens gaan we samen aan de slag. Het uiteindelijke doel: de zelfredzaamheid van de klant vergroten en structuur aanbrengen in zijn leven. Een zorgplan vormt daarbij de leidraad. De aanpak is een mix van praten, motiveren en doen. Ik help met post en met opruimen, ga met de klant op pad. Dat heeft praktisch nut en haalt hem uit zijn sleur. Dan kun je makkelijker met elkaar in gesprek.’
‘Je maakt soms ingrijpende dingen mee. Ik ben wel eens bedreigd door een klant. Ik heb ook meegemaakt dat iemand door acute lichamelijke of psychische problemen de deur niet kon openmaken. Toch overtreffen de mooie ervaringen de mindere ruimschoots. Een jongen die ik al jaren begeleid, heeft sinds kort een baan, een vriendinnetje en een huis. Over een paar maanden kan ik de begeleiding stopzetten. Een meneer die het moeilijk vindt om naar buiten te gaan, ging laatst spontaan midden in een restaurant zitten. Eerder bleef hij veilig aan de zijkant, met de rug naar iedereen toe. Dit soort momenten maken mij trots en blij. Ik plan zelf werktijden in, maak zelfstandig zorgplannen: door die vrijheid is dit werk nog mooier.’
Brijder, Parnassia, MEE, wijkverpleegkundigen van HWW zorg: met deze en andere zorgverleners werk ik als thuisbegeleider samen. Veel van die partijen kom ik ook tegen binnen het sociale wijkzorgteam van de gemeente in Regentesse-Valkenbos, waar ik een aantal uur per week in participeer. Hier ben ik niet in de eerste plaats een hulpverlener, maar ligt het accent op het analyseren van cliëntsituaties en het organiseren van de meest passende hulpverlening. Het is een leuke afwisseling op mijn dagelijkse werk die naar meer smaakt. Al blijft de Thuisbegeleiding ook steeds in ontwikkeling. We hebben ook collega’s die meertalig zijn. Zo kunnen we mensen met een niet-Nederlandse achtergrond beter helpen.’
